ქვეყნების უმრავლესობაში, კანდიდატებს, რეგისტრაციის, ან სიების გამოქვეყნების შემდეგ, ოფიციალურად ეძლევათ უფლება აწარმოონ წინასაარჩევნო აგიტაცია.
ცალკეულ ქვეყნებში, წინასაარჩევნო აგიტაცია ნებადართულია არჩევნების გამოცხადების დღიდან, ან წინასწარ განსაზღვრული თარიღიდან არჩევნების დღემდე.
საზღვარგარეთის ქვეყნების კანონმდებლობა სხვადასხვაგვარად არეგულირებს წინასაარჩევნო აგიტაციის პირობებს. ზოგიერთ ქვეყანაში იგი საკმაოდ მკაცრია, სხვაგან პირიქით, მაგრამ ყველა შემთხვევაში კანონი განსაზღვრავს აგიტაციის მხოლოდ ნებადართულ მეთოდებს და კრძალავს ყველა სხვა საშუალებას.
ამას გარდა, კანონი არეგულირებს წინასაარჩევნო აგიტაციის დაწყებისა და დასრულების დროს. წინასწარ განსაზღვრავს სააგიტაციო პლაკატებისა და ბუკლეტების გაკვრის ადგილს.
უფრო დეტალურად რეგულირდება მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებთან დაკავშირებული და დაფინანსების საკითხები.
კანდიდატების შანსების თანასწორობის მიზნით, აკრძალულია წინასაარჩევნო აგიტაციაში გარკვეული თანამდებობის პირებისა და ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების მონაწილეობა.
წინასაარჩევნო აგიტაცია, საარჩევნო პროცესის ყველაზე ძვირადღირებული სტადიაა. ჩვეულებრივ, აგიტაცია აკრძალულია სამხედრო ნაწილებში, საზოგადოებრივ ტრანსპორტში. იგი არ უნდა უშლიდეს ხელს სახელმწიფო ორგანოების მუშაობას.
აკრძალულია როგორც მოქალაქეების, ასევე კანდიდატების პირად ცხოვრებაში შეჭრის ყოველგვარი მცდელობა.
კანონი ადგენს საარჩევნო კომპანიის წარმოებაზე გაწეული ფინანსური დანახარჯების ზღვარს.
არცთუ ისე იშვიათად, სახელმწიფო, ბიუჯეტიდან გამოყოფს კანდიდატებისთვის, ან მათი წარმდგენი პარტიებისთვის, გარკვეულ თანხებს, საარჩევნო ხარჯებისათვის.
შეიძლება ეს თანხა თანაბარი იყოს ყველა კანდიდატისთვის, მაგრამ ხშირად იგი დამოკიდებულია პარტიების მიერ მოგროვებული ხმების რაოდენობაზე და ეძლევათ პარტიებს არჩევნების დასრულების შემდეგ, საარჩევნო პროცესის დროს გაწეული ხარჯების ანაზღაურების მიზნით.
იხილეთ: ყველაფერი არჩევნების შესახებ