წარმოიდგინეთ, რა მშვენიერი იქნებოდა სიცოცხლე, რომ უკუ მიმართულებით მიდიოდეს.
დასაწყისში, რამოდენიმე, კარგად ჩაცმული და ახოვანი ადამიანი გამოგიყვანთ ხის ყუთით და მაშინვე მოხვდებით თქვენს საპატივცემულოდ გაშლილ მშვენიერ სუფრაზე, სადაც ისმენთ უამრავ თბილ და ამაღელვებელ სადღეგრძელოს, რომელიც თქვენთვისაა განკუთვნილი.
შემდეგ ცხოვრობთ თქვენთვის, წყნარად, იღებთ პენსიას და ახალგაზრდავდებით.
ამის შემდეგ იწყებთ მუშაობას. იმუშავებთ რა მიახლოებით 30 წელი, ეტაპობრივად ახდენთ ცხოვრებისეული სიამოვნებების შეცნობას, სვამთ უფრო მეტ ალკოჰოლს, უფრო ხშირად დადიხართ კლუბებში, რესტორნებში, საღამოებზე, უფრო ხშირად ხართ დაკავებული სექსით.
შემდეგ აბარებთ უმაღლეს სასწავლებელში და ეზიარებით ცოდნის განუსაზღვრელ სამყაროს, რომელიც უკვე გარკვეულწილად პრაქტიკითაც გაქვთ გამყარებული.
შემდეგ შედიხართ სკოლაში, სადაც ყოველწლიურად გიყენებენ სულ უფრო ნაკლებ მოთხოვნებს და სულ უფრო მეტი დრო გრჩებათ თამაშისა და გართობისთვის.
მერე ბაღი, მოფერება, ხელის გულზე ტარება ყველას მხრიდან და ასე, სულ უფრო პატარავდებით, სანამ არ მოხვდებით საშ...ში, სადაც 9 თვის განმავლობაში ცურავთ თქვენთვის სითბოში, და უსმენთ გულისცემის დამაშვიდებელ რითმს მანამდე, სანამ ...
...ბაც! ... და თქვენი სიცოცხლე მთავრდება ორგაზმით.