ვიცი იყავი უმეტესი ათასჯერ უფრო, (იმ ყიამეთში და ქარებში მიტომ გაძელი) უფრო გაშლილი, ვიდრე შენი ლამაზი სუფრა, უფრო მკერდფართო, უფრო მხარგრძელი...
აღარ ელოდა, გაგიყოლია, როგორც სიცოცხლის ძალა მარადი... შენ მუჭა-მუჭა გაგიტანეს საქართველოდან- ალბათ ამიტომ დაპატარავდი!.. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ავთანდილ გურგენიძის პოეზია |