კოლაუ ნადირაძე - ბევრი არ მითქვამს მამულო შენთვის

ბევრი არ მითქვამს, მამულო შენთვის

სიტყვა კაზმული და საალერსო,

მაგრამ გულს შენი ტრფიალი ერთვის,

უნეტარესო!

ეგებ ეს იყო ჩემი სიურჩე -

დუმილი ძუნწად დამირღვევია,

მხოლოდ რაც სულში მქონდა საუნჯე,

შენს წინ ცრემლებად დამიფრქვევია.

ცოტა რამ მითქვამს! ვაგლახ, წამისად,

სიზმრად ქცეული სიცოცხლე ქრება...

დავკარგე  ზღვარი დღის და ღამისა,

ტრფობა კი შენი არ მეკარგება.

მე ეგ დუმილი მიღირდა ძვირად...

ან ახლა სიტყვას როგორღა ვბედავ?

ნეტავ სიყვარულს ვინ უხსნის ხშირად

საკუთარ დედას?