მე და დედა რატომ ვართ მეგობრები, არ იცით? იმიტომ, რომ ერთმანეთს ვეხმარებით ხალისით.
არც მე ვყავარ ურგები, ავიფარებ წინსაფარს, მხარში ამოვუდგები.
მოვუჯდები სუფრაზე და დედიკოს ნახელავს მადიანად ვუფასებ...
ღლაპსა ვგავარ ასაფრენს! ესეც მიხმარებაა - არ ვუწუნებ არაფერს.
თავის ორთავ თვალივით, იმიტომაც შემარქვეს დედის გულის ყვავილი. |