გულმავიწყი კაცი იყო. ყველაფერი ავიწყდებოდა.
ჯერ იყო და წუხანდელი სიზმარი დაავიწყდა. შემდეგ ხელ-პირის დაბანა დაავიწყდა. შემდეგ აღარ ახსოვდა, ისაუზმა თუ არა და, ყოველი შემთხვევისათვის, რამდენჯერმე ისაუზმა.
შემდეგ სამსახურში წასვლა დაავიწყდა და შინ დარჩა.
შემდეგ ისიც დაავიწყდა, რომ შინ დარჩა და ხელმეორედ დარჩა შინ.
დაავიწყდა გულმავიწყ კაცს, ცოლი რომ ჰყავდა და მეორე ცოლი მოიყვანა. მაგრამ დაავიწყდა პირველი გაეშვა. შემდეგ ისიც დაავიწყდა, მეორე ცოლი გაეშვა და მესამე მოიყვანა.
მხოლოდ ერთხელ გაახსენდა გულმავიწყ კაცს, გულმავიწყი რომ იყო: ყველა თავისის ვალი გაახსენდა.
შეწუხდა გულმავიწყი კაცი. დიდხანს იხსენებდა თავის გულმავიწყობას და როგორც იქნა, გაიხსენა. და მას კიდევ უფრო მეტი დაავიწყდა, ვიდრე იცოდა.
ბოლოს, გულმავიწყ კაცს ისიც დაავიწყდა, რომ დაიბადა და ხელახლა დაიბადა, ოღონდ ამჯერადაც გულმავიწყი დაიბადა.
ბოლოს არაფერი დარჩა დასავიწყებელი და გულმავიწყ კაცს სიცოცხლეც დაავიწყდა.