ფეხმძიმობა
ჩვეულებრივ, შესაძლო კანდიდატების ვინაობა, არჩევნების გამოცხადებამდე კარგა ხნით ადრე არის ხოლმე ცნობილი, მაგრამ ოფიციალურად, კანდიდატურის დაყენება და რეგისტრაცია იწყება მხოლოდ არჩევნების დანიშვნის დღიდან.
არჩევნების დაწყების დღე, მითითებულია არჩევნების დანიშვნის შესახებ აქტში ან საარჩევნო კანონში.
კანდიდატურის დაყენების წესები:
კანდიდატურის ინდივიდუალურად დაყენება - ჯეროვან ორგანოში კანდიდატის განცხადების წარდგენა. ზოგ შემთხვევაში სავალდებულოა ასეთი განცხადება გამაგრებული იყოს ამომრჩეველთა განსაზღვრული რიცხვის ხელმოწერებით (მაგალითად საფრანგეთი, ვიეტნამი).
პარტიის მიერ კანდიდატის წარდგენა - ანუ პარტიის სახელით ოფიციალური წარდგენა, ან პეტიციის მიწოდება, რომელიც ხელმოწერილია ამომრჩეველთა განსაზღვრული რაოდენობის მიერ (მაგალითად ავსტრია, პორტუგალია, ეგვიპტე).
პრაიმერი - პირველადი არჩევნები (მაგალითად აშშ, თურქეთი)
საზოგადოებრივი ორგანიზაციების მიერ კანდიდატის წარდგენა - მაგალითად უკრაინა, ბელორუსია.
ამომრჩეველის ან ამომრჩეველთა ჯგუფების მიერ კანდიდატურის წარდგენა - (ნიდრლანდები, კანადა, ინდოეთი).
ეს ხერხები ბევრ ქვეყანაში კომბინირებულია, ანუ კანდიდატი შეიძლება წარდგენილი იყოს არა მარტო პარტიის, არამედ ამომრჩეველთა ჯგუფების, მოქალაქეთა გაერთიანებების მიერ და ა.შ.
პარტიების მიერ წარდგენილი კანდიდატებიდან, მათ, ვინც მიჩნეულია ნაციონალურ კანდიდატად, აქვს გარკვეული უპირატესობა, კერძოდ ისინი არ არიან ვალდებულნი წარადგინონ ამომრჩეველთა მხარდამჭერი ხელმოწერები.
ბევრ ქვეყანაში არ არის ნებადართული, რომ ერთ ადგილზე კენჭი იყაროს მხოლოდ ერთმა კანდიდატმა. ასეთ შემთხვევაში არჩევნები არ ჩატარდება.
კანდიდატს რეგისტრაციის შემდეგ, უფლება ეძლევა აწარმოოს წინასაარჩევნო აგიტაცია.
მას ამისთვის იგი იღებს ფინანსურ მხარდაჭერას, მათ შორის ბევრ ქვეყანაში სახელმწიფოს მხრიდან.
კანდიდატად ხდება ისეთი პირის წარდგენა, რომელსაც გააჩნია პასიური საარჩევნო უფლება, შესაბამისად იმ მოთხოვნისა, რომელიც გათვალისწინებულია მოცემული თანამდებობისთვის ან დეპუტატის მანდატისთვის.
იხილეთ: ყველაფერი არჩევნების შესახებ
