1
აბრაჰა მის ღმერთი, საბაოთი ერთი, მოქმედი ყოველთა მკვდართა და ცხოველთა, ყოვლისა მპყრობელი,
2
არს ჩემი გამჩენი, შემნახავ, დამრჩენი, მე იგი მრწამს მამად, არ ქაჩალი მამად. დამბადებელს ვესავ!
3
სასოებას მამას დავით სთხოვდა ამას: მამა, შენი ძეო, ვითხოვ, მიბოძეო შესავედრებელად;
4
სული-წმინდა ფარვად თავს მადგიო კარვად! ღმერთს სთნდა დავითისა, ისმა სიტყვა ღვთისა ზეგარდამო ქვეყნად.
5
მოსცა სათხოვარი, ქრისტე მაცხოვარი, სადიდებლად ღვთისა, ძე იგ დავითისა, ჭეშმარიტი ღმერთი.
6
ფრიად საყვარელი, მცველი და მფარველი. მან დაგვიდვა სჯული, დახსნა დახვანჯული, ჯვარს ეცვა ჩვენთვის!
7
მე მისთვის თავს ვიდებ, ვაქებ და ვადიდებ, მრწამს და აღვიარებ, ვდგები თუ ვიარებ, უგალობებ მე მას!
8
მდიდარ ვარ თუ მწირი, ლხინი მაქვს თუ ჭირი, ვიმღერი თუ ვსტირი, ქნარი მაქვს თუ სტვირი, ზედ დავმღერი ამას! |
დავითიანი / პოემა • • • • • • დავითიანი / შინაარსი |