დავით გურამიშვილი - დავითიანი - სიმღერა ქალ-კახეთის ჯვარობას სანაცლოდ სათქმელი

ყრმავ, გონება უგუნური აგონიარეო,

თავს ნუ გახდი უღონოდა, აღონიარეო;

იქით-აქეთ მიიხედე, ათვალიარეო,

სცან საწუთრო მუხანათი, სალმობიარეო.

არს გზა ვიწრო, ორმო-ხნარცვი მოგანიარეო,

გაუფთხილდი, არ ჩავარდე, ამოდ იარეო,

ნუ გახდები უფალთანა გულმანკიარეო.

გულლმობილად ენა-პირი ალმობიარეო,

შეიყვარე საყვარელი, ანებიარეო,

არაფერი მიაყენო საუდიარეო;

რაც გეცოდოს, შეინანე, მღრდელს აღიარეო;

ილოცე და იმარხულე და ეზიარეო,

არ შესცვალო უბედურად საბედნიარეო,

დავით რაც გჰრქვა შვენიერად, აშვენიარეო.

არ შესცვალო უბედურად საბედნიარეო,

დავით რაც გჰრქვა შვენიერად, აშვენიარეო,

დავით რაც გჰრქვა შვენიერად, აშვენიარეო.