ერთ დიდებული მეფეს სამი ვაჟი ჰყავდა.
ერთხელ მეფემ ბრძანა:
- უნდა გამოვცადო ჩემი შვილები, რომელს აქვს სამეფო ჭკუაო.
დაუძახა და ჰკითხა სამივეს: რა უფრო კეკლუცია, რა უფრო მსუქანია და რა უფრო სწრაფიაო?
უფროსმა შვილმა მოახსენა:
- ჩემს ცოლზე კეკლუცი, ჩემს ცხენზე მსუქანი და ჩემს შევარდენზე სწრაფი, არსად მოიპოვებაო.
მამამ უთხრა: შენ ვერ იხილავ მეფობასო!
საშუალო შვილმა პირფერობა განიზრახა და მოახსენა: დედოფალზე ულამაზესი, მეფის ცხენზე უმსუქნესი და მეფის შევარდნის უსწრაფესი არაფერი იქნებაო.
მასაც უთხა მეფემ: შეგიძლია მეფობა დაივიწყოო!
უმცროსმა შვილმა კითხვაზე ასე უპასუხა:
გაზაფხულზე კეკლუცი, შემოდგომაზე მსუქანი და თვალზე უფრო სწრაფი, არაფერია ამ ქვეყანაზეო.
მოეწონა პასუხი მეფეს და მეფობა უმცროს შვილს უბოძა.
სულხან-საბა ორბელიანი - იგავ-არაკები - ადაპტირებული ტექსტი