შიგნით და გარეთ, მთელი სახლი რომ კარგად დაზვერა, ობობას ყველაზე უფრო საკლიტე მოეწონა და იქ დარჩენა გადაწყვიტა.
რა მოხერხებული და საიმედო თავშესაფარია. აქ ვერავინ ვერ მიაგნებს ობობას. ის კი, თავშესაფარიდან თავს გამოყოფს და მშვიდად, ყოველგვარი საფრთხის გარეშე უთვალთვალებს რა ხდება ქვეყანაზე.
- ქვის ზღურბლთან ბუზებისთვის გავბლანდავ ქსელს, - ოცნებას მიეცა კმაყოფილი ობობა, - კიბის საფეხურზე სულ სხვა ქსელს მოვქსოვ მსუქანი მუხლუხებისთვის, კარის ჭუჭრუტანებს შორის კი ეშმაკურ ხაფანგს დავუგებ კოღოებს.…
ბედნიერებისა და ნათელი მომავლის იმედით გაცისკროვნებული ობობა ცაში დაფრინავდა, რკინით მოჭედილი საკლიტე დაუძლეველ ციხესიმაგრედ ეჩვენებოდა და ეგონა, რომ უფრო უსაფრთხო თავშესაფარი არც არსებობდა.
სანამ ობობა ოცნებას მისცემოდა და მომავლის მაცდურ გეგმებს აწყობდა, მის მახვილ სმენას ნაბიჯების ხმა მოესმა, რომელიც სულ უფრო ახლოვდებოდა. ბუნებით ფრთხილი ობობა იმწამსვე თავისი თავშესაფარის სიღრმეში შეძვრა.
შინ დაბრუნებულმა სახლის პატრონმა გასაღების აცმა ააჩხაკუნა, ერთ-ერთი შეარჩია, საკლიტეში შეყო, გადაატრიალა და… მეოცნებე გასრისა.
სასკოლო ლიტერატურა • • • • • • ლეონარდო და ვინჩი/ზღაპრები/იგავები |