ფეხმძიმობა
ფოთოლზე მიკრული მუხლუხო ინტერესით ადევნებდა თვალყურს როგორ ცეკვავდნენ და მღეროდნენ, ასკინკილათი დახტოდნენ, გასწრებაზე დარბოდნენ და როგორ ფრინავდნენ მწერები.
გარშემო ყველაფერი მოძრაობდა, მას კი, საბრალოს, მხოლოდ მას არ შეეძლო არც სიმღერა, არც სირბილი და არც ფრენა. მუხლუხოს მხოლოდ ხოხვა შეეძლო და ისიც დიდი გაჭირვებით.
სანამ მუხლოხო ერთი ფოთლიდან მეორეზე გადახოხდებოდა ხოლმე, ასე ეგონა, რომ მსოფლიოს გარშემო იმოგზაურა.
მიუხედავად ამისა იგი ბედს მაინც არ უჩიოდა, არავსი არ შურდა, რადგან ესმოდა, რომ ყველა თავის საქმეს უნდა აკეთებდეს.
და აი, მუხლუხოსაც უნდა ესწავლა აბრეშუმის თხელი ძაფის დართვა, რათა მისგან სახლი - პარკი მოექსოვა. მუხლუხო ყოველგვარი ყოყმანის გარეშე, გულმოდგინედ შეუდგა მუშაობას და ზუსტად დათქმულ ვადაში თბილ პარკში გახვეული აღმოჩნდა.
- ამის მერე რაღა უნდა მოხდეს? - იკითხა თავის თავშესაფარში გამოხვეულმა ქვეყნიერებას მოწყვეტილმა მუხლუხომ.
- ყველაფერს თავისი დრო აქვს, - მოესმა პასუხად - ცოტაც მოითმინე და შენი თვალით ნახავ!
როცა მუხლუხოს გამოღვიძების დრო დადგა და გამოფხიზლდა, იგი უწინდელივით მოუქნელი მუხლუხო აღარ იყო. პარკიდან მარჯვედ გამომძვრალმა, გაოგნებულმა შენიშნა, რომ ათასფერადი ფერებით მოხატული ფრთები ამოსვლოდა.
მან მხიარულად აიქნია ფრთები, ბუმბულივით მსუბუქად აფრინდა ფოთლიდან და ცისფერ ნისლში გაუჩინარდა.
სასკოლო ლიტერატურა • • •  • • • ლეონარდო და ვინჩი/ზღაპრები/იგავები |
