ცეცხლს მხურვალება შენს თვალებში ჩაუფრქვევია ზღვას მოუცია სიამაყე და სიღრმე თბილი, ღმერთს ბროლის სული ბრინჯაოში გაუხვევია და მეც ვკითხულობ ეს სიტურფე ვისია, ვისი?! ფერად ოცნების ყვავილებით დამტვირთე ასე რომ მე არ ძალმიძს, ო, არ ძალმიძს ამის ატანა გულს ამოვიგლეჯ, მთრთოლვალე გულს გრძნობებით სავსეს გულს ამოვიგლეჯ და საჩუქრად გაგატან თანა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • საფო მგელაძის პოეზია |