ერთხელ მელამ ნახა, ლომი თავისს ლეკვსა რომ ართობდა; მასთან ერთად მხიარულად თამაშობდა, ნავარდობდა ყოვლისფრით სრული ხარო; ვით შეშვენის ხელმწიფესა, მართლაც ყველას გვჯობიხარო; რომ გჯობივართ მელებიო: შენ გყავს მხოლოდ თითო ლეკვი, ჩვენ-კი ბევრი შვილებიო!" "თვისი ხვედრი აქვს ყველასო, - მე ერთს ლომს ვზრდი წელიწადში და თქვენ, თქვენ-კი ბევრ მელასო!..." |
პოეზიის გვერდი • • • • • • დუტუ მეგრელის პოეზია |