გალაკტიონ ტაბიძეს
ნეტავი ვიყო ღიმილი ლამაზი გაზაფხულისა, რომ შემოვევლო ყვავილებს როგორც სურვილი გულისა.
ვარდზედ დაყრილი დილისა - წამლად სახმარი, მკურნალი სუყევლა დავრდომილისა.
უმანკო სიყვარულისა, ყველგან მავალი ვით სხივი ცხრა თვალა მზეთა გულისა.
მთა-ბარი შემოვიარო ყველას დარდი და ვარამი შუაზედ გავიზიარო... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • შიო მღვიმელის პოეზია |