ფეხმძიმობა
|
ციხის ნანგრევი ჩამოდის გზაზე, მოფენილია ხავსით ბორცვები. მღვიმეებს მაყვლის ჯაგნარი ავსებს, აღარ იხსენებს საყდარს მლოცველი. მზე ნაქვითკირალს ცეცხლივით კვესავს, სულის კედელიც ირღვევა ასე, როცა ტოვებენ სალოცავს ჩვენსას. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • გივი ჭიჭინაძის პოეზია |
