შთამომავალო, გიტოვებ მცირე სინათლის მიძღვნას, სტრიქონს უპოვარს, რომ უპატრონებ, არ ვკარგავ იმედს, მე კი ცხოვრებამ დამაუთოვა. მცხეთის სანახებს ლოკავს ქვიშიანს, კვლავ ვემონები სიმღერის წყურვილს, რას ვიზამ, თურმე ესეც ჯიშია! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გიორგი გიგაურის პოეზია |