ისინი შენთან დარჩნენ მძევლებად - გზააბნეული ჩიტის გუნდები, ზოგი ჩურჩულით თავზე გევლება და გაიმედებს, რომ დავბრუნდები.
და სიყვარულის ძველი სახმილით აგიფერადეს ოცნების ჭერი, გაგიფრთიანეს ფიქრის მარხილი.
და დაეძებენ ძველებურ ხალისს, ბედნიერ დღეთა სიანკარეში ვერ დაინახეს ნაღველი ხვალის... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გიორგი გიგაურის პოეზია |