ისე შევეჩვიე შენს არსებობას, რომ ვეღარ გამჩნევდი. ჭიდან რომ წყალი ამოშრება, ისე ამოშრა შენს თვალებში სიყვარული.
და სუნთქვით ვეძებ შენი თმის სურნელს, იმ ყვავილივით, რომელიც არ ჩანს და შუაღამის ჰაერს ამჩატებს.
თუნდაც არ ჩანდე. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გივი ალხაზიშვილის პოეზია |