საღამო, ან ეგებ დილაა მაისის, შუქია აისის, ან იქნებ დაისის, ველია ნათელი - ოცნებით სათელი ყაყაჩო მრავალზე მრავალი...
ბილიკით სანთლებში მავალით მოდიან დედები უცნაურ ქუდებით, მოსდევენ შვილები-კუდები.
და წამით ტკივილიც ამდება, რა მშვენიერია, ასე თუ თენდება და რა ცუდია, თუ ღამდება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მამუკა სალუქვაძის პოეზია |