ტოროლა რომ ღამის მეხრის ხმაწკრიალა მამალია... ეს მერცხალი მასზე უფრო სხვაზეც უფრო ფრთამალია.
კვნესა-ცრემლით სავალია სხვისი მხარე უდაბნოა, ხრიოკი და ტრამალია.
უცხოდ ყოფნა მოთქმაა და ვალალია... თანაგრძნობის სიტყვა სულზე წაცხებული წამალია.
წრფელია და ალალია... ცოტა დაღონების მეტი ამ ლექსს სხვა არ ავალია. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ანზორ აბულაშვილის პოეზია |