ალექსანდრე აბაშელი - მზე ამოდის!

სიომ სარკმელს შეჰსისინა: მზე ამოდის.

გააცინა ფანჯრის მინა: მზე ამოდის!

შემომძახა ცისკიდეზე ქორწილია,

და შენ რაღამ დაგაძინა: მზე ამოდის!

მიწამ ფრთები აიშალა ზურმუხტისა,

ცამ ღრუბლები ააფრინა: მზე ამოდის!

ცის ასული ისე მოჩანს ცეცხლის ნავში,

ვით ქალწული პაწაწინა: მზე ამოდის!

დღე ებრძოდა ღამის თავადს და ქალწული

მან საცოლედ დაირჩინა: მზე ამოდის!

აჰა, საქმრო მოახლოვდა ღრუბლის ჯარით

და მონახა ქალის ბინა: მზე ამოდის!

ცეცხლის ტუჩით ჰკოცნის ვაჟკაცს პატარძალი

კოცნამ ცეცხლი გააჩინა: მზე ამოდის!