ფეხმძიმობა
|
გაზაფხულამდე ალბათ დიდხანს მომიწევს მოცდა, ცივმა ზამთარმა სევდა მომცა, ლხინი წამგვარა… „აღარ მიყვარხარ!” - ღმერთო ჩემო ეს რა წამომცდა, ხომ შეიძლება შენც იფიქრო ჩემზე ამგვარად.
მღერის ქარი და პაემანზე ტყისაკენ მიჰქრის… „ისევ მახსოვხარ!” - ღმერთო ჩემო, რა სიამეა, ხომ შეიძლება შენც გაივლო ამგვარი ფიქრი.
თუმცა ტკივილმა უნუგეშოდ მტანჯა და მთენთა… „მე გელოდები!” - ღმერთო ჩემო, ვინ იცის იქნებ მელოდებოდე, - ავდგები და წამოვალ შენთან. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ვახტანგ ღლონტის პოეზია |
