ლილი ნუცუბიძე - რა ტკბილია

გაზაფხულზე

შენთან მოსვლას დავაპირებ,

თუ მეგზურად

ია-ია გამომყვება,

ტყეში ნიავს

სიხარულით ავატირებ,

გვირილებთან

მომიხდება დამოყვრება.

გულისტოლი

დაუკარგავს ჩიტბატონას,

ლურჯი მდელო

ცრემლის მძივმა გადაქარგა, 

და ჩურჩულებს

ქარი, -

რატომ მიატოვა, 

ის პირველი

სიყვარული რად დაკარგა.

მე კი მაინც

შენზე ფიქრი არ მშორდება,

ისევ ფრთას შლის

დარდი, სულში მიმალული, 

რა ძნელია

გულისტოლთან განშორება,

რა ტკბილია

ის პირველი სიყვარული!