ჰე, ღმერთო, ერთო, გეაჯ, გთხოვ, შენ მომე ჭკუა, ღონეო; კაცთმოყვარება, სიმართლე, უმეცარს ჩამაგონეო!
გზა მრუდი გამიფონეო; ბოროტისაგან დამიხსენ, სიმართლეს შემიწონეო.
რაც კარგი მოიგონეო; კეთილს უმსხვერპლე, უფალო, ჩემი ძალი და ღონეო! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • იოსებ დავითაშვილის პოეზია |