იყო ერთი თხაო, ბოტად გადიქცაო; იუკადრისა მოძმენი, განზე გაუხტაო.
თბილი ღელე, მთაო; დანავარდობს ამ ღელეში, თუ რომ მოუხდაო.
ამ ზღაპრისა თქმაო; თავის თავზედ არ მიიღონ, რაც რომ თხამა ჰქნაო. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • იოსებ დავითაშვილის პოეზია |