თუ ადუღდები, კმარა ლოდინი, თორემ დღეები ჩუმად მიდიან, რამ დაგადუმა, გულო, ლოდივით, როცა ძარღვებში ცეცხლი მინთია.
როგორც მთა ანდობს აპრილს ღიღილოს, ერთი ისეთი ლექსი მოვარდეს, რომ საქართველომ ჩაიღიღინოს.
უთქმელი ლექსი გულის წყლულია და მეც სიმღერა ისე მწყურია, ვით ნადირობა მშიერ შევარდენს! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ნოდარ ჯალაღონიას პოეზია |