ცაში ვაზი აყვავილდა, ეზო-კარში ქვიშნა ბალი, მეც ღერივით შევღერღეტდი, ნენემ დიმინიშნა ქალი.
სიყვარულს თუ ნიშნავს ქარი, ჭვავტოტაი და ალვისტანაი, ნენემ დიმინიშნა ქალი.
შუბლიკვერაი ნისახარი, - თუ ბიჭი ხარ წამოდი და ჩემთან ერთად ქვიშაც ხანი!
სხვა პერანგში მიჩანს მხარი, ქორწილამდე სული მშპება, ნენემ დიმინიშნა ქალი,
ვერ ჩააქრობს დღვანის წყალიც, ქორწილამდე თუ გავთავდი, ნენი!... რაღათ მინდა ქალი.
მზიებით გეივსო თვალი, დიდი ოდაში გამომკლიტა, სექვით მომიბექსა კარი,
- მაგერ შენ და ალვისტანიც, ფეხი არ გამოდგა გარეთ, ყელი არ გამომჭრა დანით,
შენი არც ნათოხნი მინდა! შენი არც ნაჩეხი მინდა! ... ნენემ მომიყვანა ქალი!.. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ზურაბ გორგილაძის პოეზია |