ეჰ, წუხანდელო სიზმარო, იყავ სანდობი გულისა, შენ იყავ ჩემთვის დამსახი უზომო სიყვარულისა. რად იყავ ჩემთვის მჩვენები სახისა მხიარულისა? ერთხელ კიდევა გნახავდი, გულის დამტკბობო, სულისა, უეცრად ამბის მამტანო მეგობრის, დაკარგულისა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მიხა ხელაშვილის პოეზია |