ტარიელ ხარხელაური - წყლის პირას სხედან ხევსურნი...

წყლის პირას სხედან ხევსურნი,

ღვთის შუქი ადგათ იღბლიანთ,

დღეობა არის - ხევისბერს

ბინდისფერ კურატს მიჰგვრიან.

- ჩვენ თავად დაგვამწყალობენ,

- ცალყბად შეჰღრენენ მინდიას.

ზურგით მთას მიეყრდნობიან,

მიჰდრეკენ, შიგნით მიჰხრიან,

წინ ლუდის უდგათ ჯამები,

შიგ მთვარის ნატეხთ ითრიან.

შვიდი ჰხრავს ლაგამს საფერხე,

სანთელიც მხოლოდ შვიდია.

რა არის მათი გუმანი,

ამ ღამით საით მიდიან.

იქ შეჩნდნენ, სადაც ღრუბლები

ნაგლეჯ - ნაგლეჯად ჰკიდია,

საპირიქითოს გადვიდნენ,

წარაფს გადასცდნენ ბინდიანს.

- ხელ მოუმართე, გუდანო!

- ხატს შეავედრებს მინდია.