ზღვაში თბომავლები მიმოდიან გრძელი სიგარების აფუვლებით, ბოლოს იძინებენ იოდიან წყალში სანახევროდ ჩაფლულები.
ვსერავთ ბილიკებით ამასოფელს, მღვრიე ჟამთასვლაში ვიძირებით, მაგრამ სანახევროდ - არასოდეს.
ტვინის უსასრულო ნაოჭებით და არ გვეღირსება დასასრული ახალ მებოძირში აღმოვჩნდებით. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ოთარ ჭელიძის პოეზია |