იოსებ ნონეშვილი - გაზაფხული

გაზაფხული მახარა

პაწაწინა ენძელამ...

სად ხარ, ჩემო შავთვალავ,

უშენობა მეძნელა.

ყველამ გული გაშალა, -

კვირტმაც, ვარდის კოკორმაც,

შენც ეს გული პატარა

გახსენ ჩემო გოგონა...

ყვავილების თოვლია,

ავაყვავოთ ფიქრებიც,

როგორც ზღვა და თოლია,

მუდამ ერთად ვიქნებით.