ლილი ნუცუბიძე - ზამთარი

 ხეებს აცმევს სადედოფლო ქოშებს, 

 ფიფქი ტოტსაც დაეკიდა მძივად,

 ქარში ვდგავარ, ისე გავითოშე,

 სატრფოსავით ჩავეხვიე ჩინარს.

 ფრთაგაშლილი ავედევნე ნიავს,

 დავნავარდობ სიყვარულის ზღვაში, 

 შენც თუ კიდევ მოჩვენება გქვია,

 სინამდვილე სად ვეძიო მაშინ?!