მარიჯანი (მარიამ ტყემელაძე- ალექსიძე) - საპასუხო

მე ხომ გარყვნილი არ დავიბადე,

მქონდა აზრები, გრძნობა უმანკო,

მქონდა ფიქრები, გულს რომ ზედ ადევს,

მქონდა ნამუსი - ქალწულს რომ ამკობს.

როცა ბაზარზე ჩემი სხეული

გამოვიტანე გროშების ფასად,

როცა სახლიდან გამოქცეული

ვიქეც გარყვნილად და ქუჩის ხასად -

შენ ხომ პირველმა გამომიწოდე

ჩემი მაზანდა სპილენძის ფული

და ახლა კიდევ გარყვნილს მიწოდებ!

რისთვის გამირყვენ უმანკო გული?

მე გავირყვნები - აშკარა არის,

მე გავირყვნები, ეს ვიცი, ძლიერ,

მაგრამ ამაყი, გწამდეს მარად ვარ,

მას შენ არ მოგთხოვ, რაც დამეკარგა,

და თუ დღეს შემხვდი, რომ გამიმთელო

გული, რომელიც აწ დაზიანდა,

ო, ვერასოდეს გაიტან ლელოს -

დაგაგვიანდა! დაგაგვიანდა!