იქნებ იმას, დარდი ვინაც არ იცის, წუთისოფლის არც რა ესმის სრულიად, უზრუნველად ავლილი თუ ჩავლილი გზა, ეგების, სულაც დაკარგულია. შენ რომ ცეცხლი გეკიდა, ღირდა სწორედ ამა ქვეყნად ცხოვრება და ოდითგან მიწიდან თუ ზეციდან კაცის ფასი ტანჯვით განიზომება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მზია ჩხეტიანის პოეზია |