ფეხმძიმობა
|
შენსკენ ვისწრაფი, არაფერი არ გადამარჩენს, და ამისათვის მსურს ვეჩხუბო, კარგად, მამაჩემს: ვეტყვი, - მამილო მიტომ შემქმენ მე შენი მსგავსი, რომ შემხვედროდ იმ ვაჟკაცთან, იქვე, ის ნავსი?! რომ გამირბიხარ და მიზიდავ, ეგრე რას ჰშვენი?! აეგ სიცოცხლე, რომ მეძახის დაფდაფით, როკვით... მაცდური, გინდა მოვშთო, მოვშთო კანაფის თოკით! |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ბაბილინა ხოსიტაშვილის პოეზია |
