ხოლო გაბრიელ დიდებულმა დიდი ძღვენით გამოუშვა მამა გრიგოლი და მისცა კალატოზები (მშენებლები) და ყოველგვარი საშენი მასალა ქვითკირის ეკლესიის ასაშენებლად. ასე დაბრუნდა გრიგოლი თავის სავანეში და გაიხარეს მისმა მოსწავლეებმა, ღმერთს მადლობა შესწირეს და ლოცავდნენ ბერებს.
ხოლო გრიგოლმა ეკლესიის ადგილი დაავაკა და სანამ ეკლესიის შენებას დაიწყებდა ეს ლოცვა თვალცრემლიანმა წარმოსთქვა:
- შენ უფალო, ამიერიდან აკურთხე ეს ადგილი, შენი წმინდა ეკლესიის სამკვიდრებელი, რათა მე, შენი გლახაკი, ღირსი გავხდე ამ ეკლესიის ბოლომდე აშენებისა დიდი მოწამის, ჯვრის მოიმედე, საამაყო, მამაცი, შენს წმინდა მარტვილთა და მოწამეთა შორის გამორჩეულად სახელგანთქმული წმინდა გიორგის სახელზე, რომლის სხეულიც მახვილით იჭრებოდა, მაგრამ რწმენა ვერ შეურყიეს.
გრიგოლმა ჯვარი გადასწერა წმინდა ეკლესიის ადგილს და დაიწყეს მშენებლობა. წმინდა გიორგის შემწეობით, ნეტარი მამაის გრიგოლის ლოცვა-კურთხევითა, გაბრიელ დიდებულისა და ყველა მართლმორწმუნე ქრისტიანის მატერიალური დახმარებით წარმატებით დასრულდა ეკლესიის მშენებლობა.
მას შემდეგ უდაბნოში წმინდა მამებმა მონასტრების შენება იწყეს და ასე გამრავლდა წმინდა სამების მსახურნი და მარადის მადიდებელნი.
სასკოლო ლიტერატურა ... ... გრიგოლ ხანძთელი / შინაარსი |