ფეხმძიმობა
ამ დროს პიტიახშის კარის ეპისკოპოსი აფოცი იქ არ იმყოფებოდა, რადგან ერთ წმინდა კაცთან იყო წასული რაღაცის საკითხავად. მეც, დედოფლის ხუცესი, ვახლდი ეპისკოპოსს.
ამ დროს ჩვენთან შინიდან მოვიდა დიაკვანი, რომელმაც ყოველივე მოგვითხრო - პიტიახშის დაბრუნების ამბავი და დედოფლის საქმეები. დიდი მწუხარებით აღგვავსო ამ ამბავმა, ვტიროდით გამწარებულები ჩვენი ცოდვების წარმოსაჩენად.
მე ადრე წამოვედი და მივედი იმ დაბას, სადაც შუშანიკი იმყოფებოდა. როდესაც გამწარებული დედოფალლი ვიხილე, მასთან ერთად ავტირდი და ვუთხარი ნეტარ შუსანიკს:
”დიდ ღვაწლს შესდგომიხარ, დედოფალო, დაიცავი ქრისტეს სარწმუნოება და მტერს არ მისცე ნება, რომ როგორც სირსვილამ საძოვარი ჰპოვოს შენს სულში.”
ხოლო შუშანიკმა მიპასუხა:
“ხუცეს, დიდი განსაცდელისთვის მზად ვარ”;
მეკი მივუგე:
“მხნედ იყავ, მომთმენი და სულგრძელი”.
მან კი მიპასუხა:
”მხოლოდ ჩემი გადასატანია ეს განსაცდელი”.
მე კი ვუპასუხე:
“შენი ჭირი, ჩვენი ჭირია, შენი სიხარული - ჩვენი სიხარული. შენ მხოლოდ ჩვენი დედოფალი როდი იყავი, არამედ როგორც შვილებს, ისე გვივლიდი”.
და მე გავანდე სანატრელ შუშანიკს ჩემი სურვილი საიდუმლოდ:
“ყოველივე მიამბე, რასაც აპირებ, რათა ვიცოდე და აღვწერო შენი ღვაწლი”.
ხოლო მან მკითხა:
”რატომ მეკითხები?”
მე ვკითხე:
“მტკიცედ დგახარ?”
მაშინ კი მიპასუხა:
”ღმერთმა არ ქნას, ვეზიარო ვარსქენის ბოროტ საქმეებსა და ცოდვებს.”
მე კი ვუთხარი:
“ბოროტი გონება აქვს მას და მრავალ ტანჯვასა და განსაცდელს მოგაყენებს’. მან კი მიპასუხა:
“მიჯობს მისი ხელით მოვკვდე, ვიდრე მას შევუერთდე და სული წავიწყმიდო, რადგან მსმენია პავლე მოციქულის სიტყვები:” არ დაემონო არც ძმას, არც დას, არამედ განშორდი”.
და მე დავუდასტურე:
“ასეა”.
სასკოლო ლიტერატურა • • •  • • • შუშანიკის წამება / შინაარსი |
