ფეხმძიმობა
და როდესაც ვსაუბრობდით, მოვიდა ერთი ვინმე სპარსი, შევიდა დედოფალთან და ტირილით ეუბნებოდა:
”სახლში, სადაც მშვიდობა სუფევდა, უბედურებამ დაისადგურა, სიხარული მწუხარებამ შეცვალა”.
ეს კაცი ვარსქენის თანამზრახველი იყო და ამას ვერაგულად ამბობდა, რადგან ნეტარი შუშანიკის გულის მოგება სურდა. ხოლო წმინდანი მიუხვდა განზრახვას და თავი შორს დაიჭირა.
სამი დღის შემდეგ მოვიდა ვარსქენ პიტიახში, სპარსმა მას ფარულად ამცნო:
”როგორც მაცნობეს, ცოლი განგდგომია და გეტყვი შენ: ”მკაცრად ნურაფერს ეტყვი, რადგან ქალებს სათუთი ბუნება აქვთ.”
მეორე დღეს, როგორც კი პიტიახში ადგა, გვიხმო მღვდლები და ჩვენც მივედით, სიხარულით შეგვეგება და გვითხრა:
”ნუ მომერიდებით და ნურც მომიძულებთ.”
ჩვენ კი მივუგეთ:
”თავი დაიღუპე და და ჩვენც დაგვღუპე”.
მაშინ კი დაიწყო საუბარი პიტიახშმა:
“რატომ მომექცა ჩემი ცოლი ასე? ახლა წადით და უთხარით, “შენ ჩემი ოჯახი დააქციე და ჩემს სარეცელს ნაცარი გადააყარე, შენი სამყოფელი დაგიტოვებია და სხვაგან წასულხარ”.
ხოლო წმინდა შუშანიკმა თქვა:
”მე არ აღმიმართავს ის ხატი, მე რომ დამემხო. ხოლო მამაშენმა ააშენა ეკლესიები და სამარტვილონი, შენ კი მამაშენის ღვაწლი წაახდინე და მისი კეთილი საქმეები ბოროტებად აქციე; მამაშენმა წმინდანები შემოიკრიბა, შენ კი უწმინდურები შემოიკრიბე; მან ცისა და ქვეყნის ღმერთი აღიარა და ირწმუნა, შენ კი ჭეშმარიტი ღმერთი უარყავი და ცეცხლს ეთაყვანე.
და რამეთუ შენ შემოქმედი შენი უარყავი, ამითი მე შეურაცხმყავი და მრავალი ტანჯვაც რომ მომაყენო, არ ვეზიარები შენს საქმეებს.”
ჩვენ ყოველივე ეს გადავეცით პიტიახშს, რომელიც სასტიკად განრისხდა და მრისხანებდა.
სასკოლო ლიტერატურა • • •  • • • შუშანიკის წამება / შინაარსი |
