ფეხმძიმობა
და როდესაც შუშანიკის საპყრობილეში ყოფნიდან მეექვსე წელი სრულდებოდა, გვემისა და დაუღალავი ღვაწლისაგან დასნეულდა იგი, რასაც წინასწარ ვეუბნებოდი:
”დაიტანჯები, რადგან ხორცს დაიმძიმებ, რამეთუ ვერ გაუძლებ და მერე ვეღარ შეძლებ კეთილი საქმის კეთებას ამდენი მარხვითა და მუდამ ფეხზე დგომითა და უძილობით, ფსალმუნებითა და გალობით”.
მან კი ოდნავადაც არ დაისვენა და ჩაიფერფლა.
ხოლო დიდმარხვის დროს აღდგომის კვირეულში ერგასის დღეებში, ექვსი წლის მანძილზე ღამითაც კი არ ჯდებოდა, არც იძინებდა, არც ჭამდა, ხოლო აღდგომის კვირას ეზიარა ქრისტეს ხორცსა და სისხლს;
შემდეგ ცოტაოდენი ფხლის ნახარში იგემა, ხოლო პურისთვის აღდგომამდე პირი არ დაუკარებია.
ციხეში ყოფნის დღიდან სასთუმალზე თავი არ დაუდია, თავქვე აგურს იდებდა, ქვეშაგებლად ერთი ძველი ნაბადი ჰქონდა, ხოლო სხვათა დასანახად სასთუმალის მხარეს ტყავის მოსასხამი ედო, თაყვანსაცემად - ერთი პატარა ბეწვის ტყავის ნაგლეჯი და იქაურობას რწყილი და ტილი ეხვეოდა.
ამ ადგილებში ზაფხულობით განსაკუთრებული სიცხეა და ცხელი ქარი იცის. წყალი მავნებელია.
აქ მოსახლეობა დაავადებულია, დაშუპებული და გაყვითლებული, დაწინწკლული და დამჭკნარი და დამუნიანებული, დამუწუკებული, პირდასიებული და დღემოკლე;
ამ მხარეში მოხუცებული არავინაა, და ასეთ პირობებში ექვსი წელი იყო შუშანიკი ბორკილდადებული და დატყვევებული და ადიდებდა ღმერთს.
სასკოლო ლიტერატურა • • •  • • • შუშანიკის წამება / შინაარსი |
