და დადგა წმინდა შუშანიკის გარდაცვალების დღეც; უხმო კარის ეპისკოპოს აფოცს და ჰმადლობდა მას თანადგომისთვის.
როგორც მამას და გამზრდელს, შემავედრა მე კაცი ცოდვილი და გლახაკი და ბრძანებდა დაესვენებინათ მისი ძვლები იქ, საიდანაც პირველად გამოათრიეს და ამბობდა:
”თუ ღირსი ვარ, როგოც უკანასკნელი, მეთერთმეტე მუშაკი ვენახისა, იყავით ყველანი კურთხეულნი საუკუნოდ”.
და მადლობას წირავდა ღმერთს და თქვა:
”კურთხეულია უფალი, ღმერთი ჩემი, რამეთუ მშვიდობით დავწვე და დავიძინო.”
და სული ყველას შემწყნარებელ უფალს შეავედრა.
სასკოლო ლიტერატურა • • • • • • შუშანიკის წამება / შინაარსი |