ამ ამბიდან მესამე კვირას ვარსქენმა უხმო მცველს და დედოფლის ამბავი ჰკითხა. მცველმა უთხრა, რომ შუშანიკს შიმშილით სიკვდილი ელოდა. ამ ამბავს არც კი აუღელვებია პიტიახში.
იაკობ ხუცესმა კვლავ გადაწყვიტა დედოფლის მონახულება. ის საჩუქრებს დაჰპირდა მცველს და ამ გზით მოახერხა დედოფალთან შესვლა და მისი გამხნევება.
იმ დროს პიტიახში ჩორდს წავიდა. მისი ძმა ჯოჯიკი, რომელიც არ შესწრებია ამ ამბებს, დაედევნა პიტიახშს და ჰერეთის საზღვართან დაეწია.
ჯოჯიკი ევედრებოდა მას შუშანიკისთვის ბორკილის ახსნა. დიდი ხნის ხვეწნის შემდეგ დაითანხმა ძმა, მაგრამ შუშანიკი მხოლოდ ჯაჭვის მოხსნაზე დათანხმდა, ხოლო ბორკილისგან გათავისუფლება არ ინდომა სიკვდილამდე.
ექვსი წელი გაატარა შუშანიკმა ციხეში ღვთაებრივი ცხოვრების წესით, მარხვით, მუდამ სიფხიზლით, ფეხზე დგომით, განუწყვეტელი თაყვანისცემითა და მოუწყენელი წიგნის კითხვით.
მან გააბრწყინა და გაამშვენიერა მთელი ციხე თავისი სულიერი ქნარით.
სასკოლო ლიტერატურა • • • • • • შუშანიკის წამება/შინაარსი |