გვემისა და დაუღალავი ღვაწლისაგან დედოფალი დასნეულდა. მან არ შეისმინა თავისი მოძღვრის შეგონება - ოდნავადაც არ დაისვენა და ჩაიფერფლა.
ხოლო დიდმარხვის დროს აღდგომის კვირეულში, ექვსი წლის მანძილზე ღამითაც კი არ ჯდებოდა, არც იძინებდა, არც ჭამდა, ხოლო აღდგომის კვირას ეზიარა ქრისტეს ხორცსა და სისხლს; შემდეგ ცოტაოდენი ფხლის ნახარში იგემა, ხოლო პურისთვის აღდგომამდე პირი არ დაუკარებია.
ციხეში ყოფნის დღიდან სასთუმალზე თავი არ დაუდია, თავქვე აგურს იდებდა, ქვეშაგებლად ერთი ძველი ნაბადი ჰქონდა, ხოლო სხვათა დასანახად სასთუმლის მხარეს ტყავის მოსასხამი ედო, თაყვანსაცემად - ერთი პატარა ბეწვის ტყავის ნაგლეჯი და იქაურობას რწყილი და ტილი ეხვეოდა.
მკაცრმა კლიმატმა, მავნებელმა წყალმა გატეხა დედოფლის ჯანმრთელობა და შუშანიკი მძიმე სენით დაავადდა.
სასკოლო ლიტერატურა • • • • • • შუშანიკის წამება/შინაარსი |