მიძნაძორის მონასტრიდან ხანძთაში მეუდაბნოე ბერი მიქაელი ჩამოვიდა. იგი გრიგოლის მეგობარი იყო და განმარტოებულ ადგილს ეძებდა, რათა სულიერი სიმშვიდე იქ ეპოვა.
მიქაელი ბერთა გამოქვაბულში დაბინავდა და სამონაზვნო წესის აღსრულებას შეუდგა. მაგრამ ბოროტი ძალა არ ასვენებდა წმინდა მამას და მის დაბრკოლებას ცდილობდა.
მოთმინებით იტანდა მამა მიქაელი ამ განსაცდელს. ერთხელ იგი სენაკიდან მოშორებით, მაღალ მთაზე იდგა. უეცრად კლდიდან უზარმაზარი ლოდი გადმოვარდა, მაგრამ ღვთის შეწევნით მიქაელი გადარჩა. შეწუხდა ბერი და საშველად გრიგოლს მიმართა.
გრიგოლმა თავისი ხელით გააკეთა ორი ხის ჯვარი, სენაკის მოშორებით აქეთ-იქით აღმართა, საზღვრად დაუწესა ბერს და თანაც დაარიგა, რომ ამ ჯვრების იქით არ გადასულიყო, რადგან ბოროტი უფრო გამძვინვარდებოდა.
წმინდანებმა ერთად ილოცეს. მაშინ კი სძლია გრიგოლის თანადგომით წმინდა მიქაელმა სატანას. ამის შემდეგ იგი პარეხში მრავალი წელი მშვიდად მოღვაწეობდა.
სასკოლო ლიტერატურა ... ... გრიგოლ ხანძთელი / შინაარსი |