ერთი გლახაკი კაცი გამდიდრებულიყო და შვილისათვის ერთი მდიდრის ქალი ითხოვა.
მდიდარმა თქვა: უარი ვუთხრა - გადამემტერება, და რომ მივცე - არ იქნება; იქნებ ვცადო და რამე მიზეზით მოვიშოროო.
მდიდარმა მოიფიქრა და უთხრა:
- თუ ეგ შენი შვილი ერთი წელი კარდაკარ სიარულს და მათხოვრობას დაიწყებს, - ქალს მივცემო.
როცა გლახაკის შვილმა ეს მოისმინა, დაიწყო კარდაკარ სიარული და მათხოვრობა. როცა წელიწადი გავიდა, ისევ სთხოვა ქალი.
მდიდარმა უთხრა:
- თუ კარდაკარ სიარულს და მათხოვრობას თავს დაანებებს, - თანახმა ვარ, თორემ გლახაკს და მათხოვარს ქალი როგორ მივცეო?
ეს რომ გლახაკის შვილმა გაიგონა, თავი შორს დაიჭირა: ერთი წელიწადი ძლივს ვისწავლე მათხოვრობა და ახლა თავი როგორ დავანებოო?
გლახაკი მათხოვრობას არ შეეშვა და მდიდარმა ქალი აღარ მისცა.
სულხან-საბა ორბელიანი - იგავ-არაკები - ადაპტირებული ტექსტი