ბაღდადის ერთ ქალაქში წესი იყო, როცა მეხილესთან კაცი მივიდოდა და ორ ფულს (მონეტას) მისცემდა, რამდენსაც მოისურვებდა, იმდენ ხურმას შეჭამდა.
ერთხელ მეხილესთან ერთი მწყემსი მივიდა, დაწესებული ფული მისცა, დაჯდა და ნახევარი მარჩილის ხურმა შეჭამა.
მეხილემ უთხრა:
- ძმაო, ბევრს ნუ ჭამ, გულს დაგწვავსო.
მწყემსმა უპასუხა:
- შენ ნუ სწუხარ, ვისაც გული დაეწვება, კარგად ვიციო!
სულხან-საბა ორბელიანი - იგავ-არაკები - ადაპტირებული ტექსტი